Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως σ’ ένα νησί του Αιγαίου θα βρίσκονταν οστά νάνων ελεφάντων? Και όμως έζησαν στην Τήλο μέχρι και την εποχή που εγκαταστάθηκαν και οι πρώτοι άνθρωποι στο νησί. Από την Μυθική εποχή ήταν η Φύση, τόσο ιδιαίτερη, και τόσο γενναιόδωρη που επέτρεψε στον Τήλο να σώσει την μητέρα του από βαριά ασθένεια. O Τήλος εγκαταστάθηκε στο νησί σαν ευχαριστία για τα θεραπευτικά βότανα που βρήκε εδώ. Έτσι ακόμα και σήμερα πολλοί έρχονται για λίγο, τελικά μένουν περισσότερο, ενώ αρκετοί μαγεύονται και ξαναέρχονται κάθε χρόνο, καθιστώντας το νησί δεύτερό τους σπίτι.

Προφανώς αυτό που βρίσκουν και έρχονται ξανά και ξανά, είναι κάτι που τους λείπει, που δεν βρίσκεται έτσι εύκολα αλλού. Όποιος κάνει το ταξίδι μέχρι εδώ, μακριά από τα πλήθη, τον μαζικό τουρισμό, την κίνηση, θα βρει την πολυτέλεια της απλότητας: κινηματογραφικά ηλιοβασιλέματα, τα ίχνη μιας πλούσιας ιστορίας, με κάστρα που φύλακες τους είναι πια μόνο τα κατσίκια και οι πέρδικες, παραλίες μεγάλες και μικρές, το φαγητό δίπλα στη θάλασσα με θέα την ηφαιστειακή Νίσυρο, το ερειπωμένο χωριό. Πέρα από τους μυημένους η Τήλος τα τελευταία 20 χρόνια έγινε διεθνώς γνωστή στο ευρύτερο κοινό για πολλούς λόγους, κάθε φορά πρωτοποριακούς: διαρκής απαγόρευση κυνηγιού, στη συνέχεια δημιουργία Φυσικού Πάρκου, εδώ τελέστηκε από τον Δήμαρχο ο πρώτος γκέι γάμος στην Ελλάδα, κατά την μεταναστευτική κρίση οι κάτοικοι βοήθησαν και στήριξαν τους πρόσφυγες ενώ σήμερα η Τήλος έγινε γνωστή ως αυτόνομο ενεργειακό νησί.

Στην Τήλο ξεχνάμε το ρολόι, μαθαίνουμε να ακολουθάμε τον φυσικό ρυθμό των πραγμάτων, και να βρίσκουμε το κατάλληλο μέρος για την κατάλληλη στιγμή. Μέχρι που μαθαίνουμε ξανά να βρίσκουμε το εσωτερικό μας ρολόι, την επαφή με τον εαυτό μας.