Μια σταλιά τόπος, στέκεται μοναχικός μα περήφανος καταμεσής του πελάγους, στο βορειοανατολικότερο άκρο της Δωδεκανήσου, γεφυρώνοντας την Λέρο με την Σάμο. Σε προκαλεί να ανακαλύψεις τα μυστικά θέλγητρα που δεν μπορεί παρά να κρύβει για να κρατά εδώ τους λιγότερους από 200 κατοίκους του, μια χούφτα άνθρωποι που, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες απομόνωσης, παραμένουν σε αυτήν την ευαίσθητη παρυφή της ελληνικής Δωδεκανήσου, μια ανάσα μόλις από τα μικρασιατικά παράλια.

Στο Αγαθονήσι, τόπος και άνθρωποι σε υποδέχονται φιλόξενα· πριν το καταλάβεις, θα τους ξέρεις όλους, όχι απλά με το μικρό όνομα, αλλά με το παρατσούκλι τους. Εδώ, σε όποιο κατάλυμα κι αν μείνεις, θα έχεις για γείτονα τη θάλασσα, στα 5 μέτρα απόσταση, να σε συντροφεύει με τον παφλασμό της. Άσε που δεν χρειάζεσαι μεταφορικό μέσο, μιας κι όλες οι μετακινήσεις γίνονται με τα πόδια. Σε ποιο άλλο μέρος θα βρεις τόση γαλήνη, ανθρωπιά και οικειότητα;

Στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου πιες ένα τσίπουρο και συνόδεψε το με τη νόστιμη φάβα (φλισκούδι), φρέσκο ψάρι και χταποδάκι που στεγνώνει στον ήλιο. Γεμάτος ενέργεια, θα ανηφορίσεις προς το Μεγάλο χωριό που είναι αθέατο από τη θάλασσα, χτισμένο εκεί από το φόβο των πειρατικών επιδρομών. Το τοπίο θα αρχίσει να σου αποκαλύπτεται λίγο-λίγο καθώς πλησιάζεις, ενώ στην επόμενη στάση σου, το Μικρό χωριό, με τα χαρακτηριστικά λευκά σπιτάκια του και τις όμορφες αυλές, η γραφικότητα και η απλότητα συνάμα του τοπίου θα σε συνεπάρει.

Στο Αγαθονήσι έρχεσαι για να αφήσεις πίσω τη φασαρία και το συνωστισμό, να κολυμπήσεις στα πιο γάργαρα νερά και να αφήσεις τα μάτια σου να γεμίσουν με την αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά. Να απολαύσεις τις μυρωδιές των αγριοβότανων, του φρέσκου ψωμιού και της αλμύρας και να φύγεις παίρνοντας μαζί σου τις πιο όμορφες αναμνήσεις από έναν τόπο αυθεντικό.